Ang Kahalagahan ng Pagpapatawad
Matthew 18: 21-35
By Josie Gonzales
The gospel today gives us two scenarios, one of forgiveness and the other, unforgiveness. Forgiveness, from a master to his servant and unforgiveness, from a servant to another servant. Ito ang buod ng ebanghelyo sa araw na ito. Pagpapatawad ng isang amo sa kanyang alipin at ang hindi pagpapatawad ng isang alipin sa kapwa alipin. Mapagpatawad ba tayo o tayo ba ang aliping hindi nagpatawad sa kapwa? Pagnilayan natin ito.
Forgiveness is God’s greatest act of love when He gave His only begotten son Jesus Christ to suffer and die on the cross to save mankind from sin and death; likewise, forgiveness is one great teaching of our Lord Jesus Christ that we must forgive those who hurt us, offend us, steal from us in thoughts, words and deeds, not “seven times but seventy seven times”. Simply put, unconditional forgiveness is what the Lord demands from us if we have to follow and be faithful to Christ. Blessed are those who follow Christ.
Ang pagpapatawad ay isang magandang asal galing sa mabuting puso. Ito ay walang sinusukat. Walang hinihintay na kapalit o reward, no expectations at magaan sa pakiramdam. Sa kabilang dako, ang hindi marunong magpatawad ng kapwa ay marahil puno ng galit, poot at mayroong negatibong paguugali. Maaaring nakaranas ng karahasan at pang-aabuso noong bata pa siya. Anong landas ang tinatahak natin? Sa mabuting asal ba tayo? O masama? Bakit ba mahirap tayong magpatawad gayong ang Panginoong HesuKristo ay mapagpatawad ng lubos? Ang Panginoon ang pinakamagandang halimbawa ng kapatawaran at ipinapakita niya sa atin na ang buhay na walang hanggan ay nakabukas sa mga taong mapagpatawad.
How do we live out our Christian faith? Is it according to the will of God? Do we find joy in a forgiving heart? Are we imprisoned by attachment to material resources and negativism, that we forget our mission and purpose in life? We are on this plane to serve God by loving others, forgiving offenders as an act of letting go of ill feelings and hostilities. Forgiving an enemy, no matter how difficult, is a joyful sacrifice, knowing that eternal reward awaits us in heaven. As we pray the Lord’s Prayer, we ask forgiveness for “our trespasses as we forgive those who trespass against us”. Let us stand by this commitment.
Pagnilayan natin ang tinuturo ng Diyos sa ebanghelyo sa araw na ito sa kahalagahan ng pagpapatawad, hindi pitong beses pero habang buhay. Ito ay isapuso natin. Ang pagpapatawad sa sarili ay magandang simulain sa kapatawaran. Ito ay pag- amin sa mga kasalanan at pagkakamali, kasama ang pagpapakumbaba. Ang pagpapatawad sa sarili at sa kapwa tao ay magpapalaya sa atin sa mga negatibong bagay at magbibigay ng kapayapaan at katahimikan sa ating puso at damdamin. Ang Diyos ay puno ng habag, maawain at hindi tayo hinuhusgahan. Magpatawad tayo tulad ng pagpapatawad sa atin ng Panginoon. Puno siya ng pagmamahal para sa atin.
